همه عالم سیه پوشند ! نمیدانی ؟، محرم شد !

سیاهت را به تن کن باز ،  آری  دل   محرم شد !

صدای سینه ی مردم   ،  درون  کوچه  می پیچد

صدای سنج و دمام است ،  می گوید   محرم شد

شکوه صوت مداحی   ، که از مسجد به گوش آید

صدای طبل و زنجیر است  ، میگوید   محرم شد

صدای حق حق ابری  ،  که  می گرید  برای  او

صدای شیون  باد  است ،  می گوید    محرم شد

پسر میپرسد : ای بابا ، چرا حالت پریشان است ؟

پدر با بغض می گوید : حسین جانم ، محرم شد

سیاهت  را  به  تن  کردی  که  بنمایی  عزا دارم

خوشا احوال شب را که همه رنگش محرم شد

خوشا احوال مردانی ، که سیراب از عطش رفتند

دو و هفتاد پروانه   ،   که رفتند و     محرم شد